Naar de Wereldstad Kuala Lumpur (KL)

Dag 25, vrijdag 14 oktober 2011
Vier uur de wekker. Vijf over vier de ontdekking, dat er geen water uit douche komt. Da's niet fijn. Hoewel we gisterenavond nog een douche genomen hebben valt dit toch tegen. De receptie geeft aan dat er een technisch probleem is waar aan gewerkt wordt. Ook dus geen tanden poetsen. Jammer maar helaas. Hanni treuzelt nog een poosje maar geeft ook de moed op. Om vijf uur wordt een waterkoker gebracht, waar we met flesjes water koffie maken. De ontbijtbox van Hanni kent een weelderige populatie van kleine miertjes, dus ontbijten we maar met kleine banaantjes. In mijn box wel brood en jam (in een hersluitbaar plastic zakje), maar je zult dat met een vinger moeten smeren, omdat een mesje ontbreekt. Geen beste beurt dus voor dit overigens prima hotel.
Remy staat al te wachten. In een uur tijd brengt hij ons naar het nieuwe vliegveld van Lombok, dat pas op 1 oktober in gebruik is genomen. Nou, dat hadden ze beter nog een poosje kunnen uitstellen. De counter van Trans Nusa, een kleine nieuwe maatschappij, die onder andere vliegt met Fokker 50 toestellen, is nog geen computer rijk. Dat betekent, dat de tickets worden vergeleken en afgevinkt op een lijst, waarna de Boarding Pass handmatig wordt ingevuld. De dame achter de counter meldt dat we overgewicht hebben. Nou dacht ik dat we serieus waren afgevallen, maar ze bleek de bagage te bedoelen. Slechts 15 kilo staat inderdaad op het ticket, maar dat kan ik niet lezen, want het is in Bahasa Indonesia opgesteld. Ik geef aan dat al onze tickets 20 kilo bagage toestaan en dat 15 kilo voor ons niet kan. Haar verweer dat het maar en klein vliegtuig is pareer ik met de opmerking dat dat haar probleem is. Ze laat het erbij en schrijft onze Boarding Passen uit. Overigens wel slecht van de Touroperator. Als je niet van je afbijt kun je mooi bijbetalen voor in ons geval 12 kilo.
De elektronische borden bij de gates zijn ook nog niet in orde. Bij onze gate 2 staat een vlucht van Garuda aangekondigd voor 18.55 uur. Dat verandert ook niet als onze vlucht moet boarden. Gelukkig heeft een Fokker 50 nog niet van die ingewikkelde elektronica aan boord. Anders was ik nog niet overtuigd dat het goed zou gaan.
Tijdig worden we opgeroepen om aan boord te gaan. Beneden aan de vliegtuigtrap wordt een doosje uitgedeeld. Dat scheelt volgens Hanni weer een stewardes. In het vliegtuig zitten waarschijnlijk vaak mensen voor wie de laatste wasbeurt enige tijd geleden is. Daar ruikt het tenminste naar. Zoals gemeld is ook ons doucheschema enigszins in de war, maar niet in deze mate.
We vertrekken precies op tijd om na vijfentwintig minuten te landen op Denpassar. Het wachten op de bagage duurt langer dan de vlucht. Het doorboeken van onze bagage naar onze vlucht met Malaysia Airlines een onbekend fenomeen. Het is immers een andere maatschappij? Van het domestic deel van de luchthaven naar het Internationale deel. Als we daar om 9 uur aankomen horen we dat we pas om tien voor elf bagage kunnen aanleveren. Inchecken hebben we al via Internet gedaan. Door de vertraging van de vertrektijd op Lombok hebben we nu een wachttijd van 'maar' vier uur. Door het ontbreken van WiFi is het onmogelijk om berichten te uploaden. Dit verslag komt zo snel mogelijk naar jullie toe.

Nog nooit meegemaakt: vijf minuten voor de vertrektijd staat het toestel al aan het begin van de startbaan. In plaats van drie uren volgens ons schema, geeft de captain een vluchttijd door van tweeënhalf uur. En dat blijkt ook te kloppen. Na een rustige vlucht landen we om kwart over drie op de luchthaven van Kuala Lumpur. Na de Immigratie en de koffers staat er iemand met een papier met onze namen erop bij de uitgang te wachten. Het is een man van weinig woorden, maar hij vertelt wel, dat het 75 kilometer is naar de stad en dat hij daar een uur voor nodig denkt te hebben. Ook dat klopt behoorlijk zodat we ruim voor etenstijd de koffers hebben uitgeruimd en de Welkomstdrank genuttigd. WiFi is wel aanwezig, maar vandaag nog niet erg goed toegankelijk.
We lopen in de richting van Chinatown, een buurt waar Hanni veel van verwacht. De wekelijkheid is anders. Een groot aantal eethuisjes probeert je over te halen om bij hen aan te schuiven, daarnaast is het weer zoals we zo vaak hebben gezien. Ladingen troep in de vorm van t- shirts, namaak merktassen, allerlei verschrikkelijke souvenirs en ga zo maar door. We zijn blij wanner we eenmaal op een terrasje zitten om een hapje te eten en tegelijk mensen te kijken. Na het maal is het tijd om naar het hotel te gaan. Het was vanmorgen uiteindelijk vroeg. Na een douche de koffer in, geen wekker aan, we zien wel hoe vroeg/laat we morgen wakker worden.

Overigens is er een tweetal vragen gesteld over de aardbevingen van gisteren. Deze bevingen hebben plaatsgevonden in de oceaan bij Bali. Gisterenmiddag heb ik wel gemerkt dat er een parasol stond te schudden, maar het woei erg hard en ik dacht dat het daardoor kwam. Later bleek dat plaatselijke mensen de aardbeving met schrik hadden ervaren. De tweede beving was nauwelijks voelbaar. Er was dan ook geen schade in ons ressort, of misschien toch? Het water bijvoorbeeld?