Whale-island of Isle de la Baleine
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Hanni en Jan
16 Maart 2010 | Vietnam, Buôn Ma Thuột
Reacties:
Leuk als je reacties krijgt terwijl je nog zit te tikken.
Collega's, jullie vakantie komt er aan, nog even doorbijten.
Dick, bedankt voor je reactie; ironwood heet in het Nederlands pokhout, is keihard, moeilijk te bewerken en zinkt in water. Zie Dicks reactie bij het eerste deel Hoi An.
Dag 13, Zondag 14 maart
Na een prima vlucht bereiken we Na Trangh Airport. Dit vliegveld ligt 30 km buiten de stad en is de voormalige militaire vliegbasis van het Amerikaanse leger.
Een rit van 2,5 uur brengt ons in een klein haventje aan het eind van een 10 kilometer lange landtong. Hier schepen we in voor Whale-island. Het Internetadres van dit paradijselijke oord mailde ik jullie enkele dagen geleden. De 'hotelkamers' zijn hutten, opgetrokken uit steen en bamboe op een betonnen fundering. De vloer is belegd met tegels en naast het slaapgedeelte is alleen een simpele badkamer met een douche, een toilet en een wastafel met een kraan met koud water. De douche geeft warm water als je tenminste geduld hebt. Hanni doucht dus koud en ik warm! Een grote ventilator aan het plafond, het dak van bamboe, waar de wind door de vele kieren waait. Lekker koel binnen als je ramen en deuren gesloten houdt. Voor het eerst geen airco, maar die heb je ook niet nodig in deze omgeving.
De andere gebouwen zoals de eetzaal, de bar en de zithoek bestaan uit een betegelde vloer, bamboe palen en een dak zoals hiervoor beschreven. En dat aan een baai die alleen voor het resort is en waar de nodige vis zwemt. Ook zee-egels overigens. Er zijn flinke zwarte plekken in het water te zien, waar grote concentraties van die lieve diertjes te vinden zijn. Wegblijven daar dus. Verder een strandje en een plek waar je heerlijk op een ligstoel onder grote parasols kunt dagdromen over deze plek.
De technische problemen bestonden overigens niet alleen uit een minder goed werkende computer maar werden vooral veroorzaakt door een afgrijselijke performence van het Internet. Het verzenden van een mailtje duurt eeuwen, vandaar het uitstel in de berichtgeving.
Gezwommen, lekker genoten van de zon, de rust en het eten.
Om kwart voor 5 in de middag met een van de boten een stukje gevaren om te genieten van een prachtige zonsondergang.
Dag 14, maandag 15 maart
Vannacht matig geslapen. Regelmatig komen er vissersbootjes langs die soms een vreselijke herrie maken.
In de ochtend horen we vogels elkaar roepen en waarschijnlijk zijn er ook een paar apen in de buurt, te oordelen naar het geluid wat we horen.
Om 9 uur is er een boottocht naar een snorkelgebied met prachtige vis- en koraalsoorten. Hanni scheept in en ik ga te voet het eiland verkennen. Om 12 uur is Hanni terug, ik overigens ook, zodat we samen kunnen lunchen. De verdere middag lekker gelezen en geluierd. Het is 's middags beslist te warm om je verder in te spannen. Heerlijk zo'n rustige periode tijdens de reis. Morgen weer bijtijds op.
Leuk als je reacties krijgt terwijl je nog zit te tikken.
Collega's, jullie vakantie komt er aan, nog even doorbijten.
Dick, bedankt voor je reactie; ironwood heet in het Nederlands pokhout, is keihard, moeilijk te bewerken en zinkt in water. Zie Dicks reactie bij het eerste deel Hoi An.
Dag 13, Zondag 14 maart
Na een prima vlucht bereiken we Na Trangh Airport. Dit vliegveld ligt 30 km buiten de stad en is de voormalige militaire vliegbasis van het Amerikaanse leger.
Een rit van 2,5 uur brengt ons in een klein haventje aan het eind van een 10 kilometer lange landtong. Hier schepen we in voor Whale-island. Het Internetadres van dit paradijselijke oord mailde ik jullie enkele dagen geleden. De 'hotelkamers' zijn hutten, opgetrokken uit steen en bamboe op een betonnen fundering. De vloer is belegd met tegels en naast het slaapgedeelte is alleen een simpele badkamer met een douche, een toilet en een wastafel met een kraan met koud water. De douche geeft warm water als je tenminste geduld hebt. Hanni doucht dus koud en ik warm! Een grote ventilator aan het plafond, het dak van bamboe, waar de wind door de vele kieren waait. Lekker koel binnen als je ramen en deuren gesloten houdt. Voor het eerst geen airco, maar die heb je ook niet nodig in deze omgeving.
De andere gebouwen zoals de eetzaal, de bar en de zithoek bestaan uit een betegelde vloer, bamboe palen en een dak zoals hiervoor beschreven. En dat aan een baai die alleen voor het resort is en waar de nodige vis zwemt. Ook zee-egels overigens. Er zijn flinke zwarte plekken in het water te zien, waar grote concentraties van die lieve diertjes te vinden zijn. Wegblijven daar dus. Verder een strandje en een plek waar je heerlijk op een ligstoel onder grote parasols kunt dagdromen over deze plek.
De technische problemen bestonden overigens niet alleen uit een minder goed werkende computer maar werden vooral veroorzaakt door een afgrijselijke performence van het Internet. Het verzenden van een mailtje duurt eeuwen, vandaar het uitstel in de berichtgeving.
Gezwommen, lekker genoten van de zon, de rust en het eten.
Om kwart voor 5 in de middag met een van de boten een stukje gevaren om te genieten van een prachtige zonsondergang.
Dag 14, maandag 15 maart
Vannacht matig geslapen. Regelmatig komen er vissersbootjes langs die soms een vreselijke herrie maken.
In de ochtend horen we vogels elkaar roepen en waarschijnlijk zijn er ook een paar apen in de buurt, te oordelen naar het geluid wat we horen.
Om 9 uur is er een boottocht naar een snorkelgebied met prachtige vis- en koraalsoorten. Hanni scheept in en ik ga te voet het eiland verkennen. Om 12 uur is Hanni terug, ik overigens ook, zodat we samen kunnen lunchen. De verdere middag lekker gelezen en geluierd. Het is 's middags beslist te warm om je verder in te spannen. Heerlijk zo'n rustige periode tijdens de reis. Morgen weer bijtijds op.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
