Buon Ma Thuot en (wijde) omgeving
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Hanni en Jan
19 Maart 2010 | Vietnam, Can Tho
Dag 17, donderdag 18 maart
Onze gids in dit gebied is de trotse eigenaar van een koffiebar. Gisteren heeft hij ons uitgenodigd om bij hem koffie te komen drinken. Vandaar dat we na een bezichtiging van een wijk met veel 'longhouses' bij hem op de koffie gingen. Vietnam is het derde koffie-exporterende land ter wereld. Ze verbouwen echter maar 1 soort koffie, de zgn Robusta. Wij zijn gewend dat onze koffie een mix is van diverse koffiesoorten. Vandaar dat wij in Vietnam niet aan de smaak kunnen wennen. We wilden toch wel eens proeven waar onze gids het over had, dus we bestelden zijn koffie. We kregen een kopje koffie, zo sterk dat het glazuur van je tanden vliegt, maar er was ook heet water bij zodat we de zaak hiermee konden verdunnen. Ook na deze operatie gaat mijn voorkeur uit naar de koffie op de zaak!!
Hierna een klein museum bezocht, waar 2 onderwerpen werden belicht, 1.) de rol die de stad heeft gespeeld in het slotoffensief van de VietCong tegen het Zuid-Vietnamese leger en 2.) voorwerpen van de Hmong stam die in deze buurt woont. Het gaat dan om allerlei gebruiksvoorwerpen.
Uit de onderschriften van de foto's kon je duidelijk zien wie er gewonnen had. Het Zuid-Vietnamese leger werd benoemd als marionetten. Overigens waren in 1975 de Amerikanen al twee jaar weg uit Vietnam.
Na het bezoek aan de Kai Doan tempel, een Boedhistische tempel die straalde van eenvoud, op weg naar het Lak Lake, een flink bergmeer op 45 km afstand van de stad. Prachtige vergezichten met bergen op de achtergrond waren ons deel. De aangekondigde rit op de rug van een olifant was een belevenis. Zoiets moet je een keer meemaken. Het bijzonder was, dat we op een moment te water gingen en uiteindelijk wel zo diep dat de olifant moest zwemmen. Voeten optrekken dus, want hij lag nogal diep.
Na de lunch wilden ze ons in een heel smal bootje mee het meer opnemen. Dat hebben we maar niet gedaan. Door de harde wind was er nogal wat golfslag. Het risico dat je omslaat en je camera verpest en bovendien met natte kleren het vliegtuig in moet, dat wilden we liever niet lopen.
Het vliegtuig vloog exacte volgens schema, zodat we om kwart voor zeven in de avond in Ho Chi Minh City aankwamen. Ondanks onze ervaring met druk verkeer in Hanoi moesten we toch wel wennen aan een nog grotere drukte. Het is onvoorstelbaar dat zo'n chaos nauwelijks tot aanrijdingen leidt. In de avond een blokje om gelopen en gegeten. Morgen is het weer vroeg op. Om 08.00 uur is het tijd om de Mekong delta te bezoeken.
Onze gids in dit gebied is de trotse eigenaar van een koffiebar. Gisteren heeft hij ons uitgenodigd om bij hem koffie te komen drinken. Vandaar dat we na een bezichtiging van een wijk met veel 'longhouses' bij hem op de koffie gingen. Vietnam is het derde koffie-exporterende land ter wereld. Ze verbouwen echter maar 1 soort koffie, de zgn Robusta. Wij zijn gewend dat onze koffie een mix is van diverse koffiesoorten. Vandaar dat wij in Vietnam niet aan de smaak kunnen wennen. We wilden toch wel eens proeven waar onze gids het over had, dus we bestelden zijn koffie. We kregen een kopje koffie, zo sterk dat het glazuur van je tanden vliegt, maar er was ook heet water bij zodat we de zaak hiermee konden verdunnen. Ook na deze operatie gaat mijn voorkeur uit naar de koffie op de zaak!!
Hierna een klein museum bezocht, waar 2 onderwerpen werden belicht, 1.) de rol die de stad heeft gespeeld in het slotoffensief van de VietCong tegen het Zuid-Vietnamese leger en 2.) voorwerpen van de Hmong stam die in deze buurt woont. Het gaat dan om allerlei gebruiksvoorwerpen.
Uit de onderschriften van de foto's kon je duidelijk zien wie er gewonnen had. Het Zuid-Vietnamese leger werd benoemd als marionetten. Overigens waren in 1975 de Amerikanen al twee jaar weg uit Vietnam.
Na het bezoek aan de Kai Doan tempel, een Boedhistische tempel die straalde van eenvoud, op weg naar het Lak Lake, een flink bergmeer op 45 km afstand van de stad. Prachtige vergezichten met bergen op de achtergrond waren ons deel. De aangekondigde rit op de rug van een olifant was een belevenis. Zoiets moet je een keer meemaken. Het bijzonder was, dat we op een moment te water gingen en uiteindelijk wel zo diep dat de olifant moest zwemmen. Voeten optrekken dus, want hij lag nogal diep.
Na de lunch wilden ze ons in een heel smal bootje mee het meer opnemen. Dat hebben we maar niet gedaan. Door de harde wind was er nogal wat golfslag. Het risico dat je omslaat en je camera verpest en bovendien met natte kleren het vliegtuig in moet, dat wilden we liever niet lopen.
Het vliegtuig vloog exacte volgens schema, zodat we om kwart voor zeven in de avond in Ho Chi Minh City aankwamen. Ondanks onze ervaring met druk verkeer in Hanoi moesten we toch wel wennen aan een nog grotere drukte. Het is onvoorstelbaar dat zo'n chaos nauwelijks tot aanrijdingen leidt. In de avond een blokje om gelopen en gegeten. Morgen is het weer vroeg op. Om 08.00 uur is het tijd om de Mekong delta te bezoeken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
