Richting Bukittinggi deel 2

Dag 7, maandag 26 september 2011
De dag begint met een bezoek aan een prestige object. Het betreft de aanleg van een soort wildwaterbaan met zwembad tegen de helling van een berg, waar water nu al in grote stromen naar beneden komt. Het project wordt gerealiseerd door een Chinese firma. Er wordt behoorlijk hard gewerkt door timmerlieden, sjouwers en metselaars en dat voor een salaris van ongeveer Rp 50.000, ofwel vier Euri per dag. Het zal nog wel een jaartje duren voordat dit gereed is. Ben beniuwd hoe lang dit stand houdt. In de botanische tuin een stukje verderop zien we hoe zaken als peper, kaneel, muskaatnoot, langkwast, vanille, kruidnagel, menthol en diverse grassen voor etherische olie"en groeien. Het familiebedrijfje kweekt deze zaken en verkoopt de oogst op de markt en aan de bezoekers, alles natuurlijk kleinschalig.
Langs maar vooral ook in de rivier zien we later verschillende mannen goudzoeken. Als we bij een vindplaats stoppen komt er een wat oudere man naar de kant toe gewaad. Hij blijkt al ruim dertig jaren goud te zoeken en hij is intussen 66 jaar. Blijkbaar vindt hij het leuk om aandacht te krijgen, dus laat hij zien hoe hij op een merantiehouten schotel het zand laat rondgaan en uiteindelijk heeft hij een aantal korrels goud in zijn schaal over. Hij vindt dat hij een goede dag heeft want hij heeft al ongeveer 1 gram gevonden, met voor vandaag nog een aantal uren te gaan. Trots laat hij zijn buit zien. Even later gaat hij weer naar de overkant en gaat bij de oever in het water zitten.
Een eindje verderop staan een man tot zijn middel in het water. Een bootje houdt hij vlak bij zich in de sterke stroom. Met een onderkant van een afgesneden jerrycan schept hij zand van de bodem en kiept dat in zijn bootje. Als er voldoende in zit duwt hij het bootje naar de kant en schept het zand op de oever. Daar zal zijn klant het ophalen. En terug gaat hij het water in. En dat is best koud, want ondanks de redelijke buitentemperatuur staan of zitten deze mannen wel van 's morgens 8 uur tot 's middags 3 uur in snelstromend water dat uit de bergen komt.
Na een voortreffelijke lunch belanden we bij een gezin wat zich bezig houdt met het winnen van suiker uit de suikerpalm. Het sap van deze palm wordt langdurig verhit in een soort wok. Een gat in de grond met een houtvuurtje dient als kookplaats en het resultaat wordt in vormen gegoten om af te koelen. Zo ontstaan echte suikertaatjes van zeer zoete bruine suiker.
Een bezoek aan een hotspring valt in het water door een stevige regenbui.
Verderop staat een bezoek aan een moslimschool op het programma. Dit is een school waarop ongeveer duizend jongens en meisjes, gescheiden natuurlijk, een specifieke moslimopleiding krijgen van 6 of zelfs 12 jaren. De kinderen komen daar als ze 6 of 7 zijn en wonen intern, nou ja wonen, ze slapen met 6 personen in hokken van 2,5 bij 2,5 meter. Tijdens de schooluren mogen ze alleen Arabisch spreken en de jongens worden opgeleid tot Iman. De meisje worden klaargestoomd voor het godsdienstonderwijs. De gids vertelt dat het er extreem streng aan toe gaat en hij meldt dat we voorzichtig moeten zijn als we de school bezoeken. Zeker de aanwezigheid van Hanni zonder hoofddoek zal in de jongensafdeling agressie kunnen opwekken. In het verleden is het al een aantal malen voorgekomen dat bezoekers agressief bejegend werden. Omdat wij op vakantie zijn en niet zo veel ophebben met dit soort indoctrinatie-instituten zien we van het bezoek af. Intussen regent het met recht tropisch en gaan we nat de evenaar over. Nog wel even te voet overgestoken, waarvoor een cerificaat werd ontvangen. De rest van de trip in het donker en over soms overstroomde wegen afgemaakt.
In Bukittinggi wacht ons een goed hotel met een prima douche en lekker eten.