Van Vis, Kano's, Koningen en een heerlijk oord

Dag 22, dinsdag 11 oktober 2011
De wekker staat op half vijf, zodat we na douchen, aankleden en koffers pakken om voor half zes in de auto zitten. De reis verloopt prima en om even over half zeven zijn we in Tanjung Luar. Het is er een drukte van belang en er is veel verse vis aangevoerd. Er liggen vele soorten vis, waaronder een blauwe merlijn, een soort zwaardvis. Voor het slopen van de haaien zijn we al te laat. Deze worden aan stukken gehakt en meestal voor de soep gebruikt. Aan de aanlegsteiger komt een kleine boot met een zestal bemanningsleden die in het net alleen kleine vissen heeft. We zien nog een aantal roggen, waarvan de staart is afgehakt. De staart schijnt kostbaar te zijn, alleen het waarom is niet duidelijk. We nemen afscheid van de markt om ons volgende doel te bezoeken, namelijk het vervaardigen van kano's. Bij een huis is een man bezig om heel dunne splinters weg te hakken. Wij zouden zoiets met een schaaf doen, maar het resultaat van zijn hakbewegingen is minstens zo mooi als ons schaafwerk. De kleine zelfstandige heeft van de overheid opdracht gekregen voor het maken van vijftien van deze kano's. Ze worden met een of twee drijvers uitgerust en zijn bestemd voor de visvangst. Er wordt zo ongeveer een boot per week gemaakt.Omdat een redelijk restaurant in deze omgeving niet te vinden is gaan we in de richting van Mataram. Daar vinden we een Bakery-Café, waar we een voortreffelijke club- sandwich verorberen. In de Mall kijken we nog even rond, maar ook hier zijn geen zaken te doen voor de aankoop van redelijke souvenirs. We rijden oostwaarts naar Narmada voor een bezoek aan het Waterpaleis van Ngura Asem, de koning van Karangasem op Bali, die dit paleis in 1727 liet bouwen. Het moet een kopie voorstellen van Gunung Rinjani, waar de jaarlijkse Koninklijke bedevaart naartoe ging. Op het moment dat de koning niet meer in staat was om deze tocht te maken liet hij het paleis bouwen. Het werd echter wel voorzien van een uitkijkplaats boven een vijver waarin vrouwelijk schoon baadde. Hij had dan geen energie meer om de berg te beklimmen, met vrouwen kon hij nog steeds goed 'uit de voeten'.De overigens fraaie tuinen zijn redelijk onderhouden, jammer genoeg niet optimaal. Het is het hier vaak 'net niet' en dat is zonde van de fraaie plekken. Dit is dan het laatste deel van het programma. We verlangen naar de twee dagen die we in Qunci Villa kunnen doorbrengen.De kennismaking met dit ressort is als in een sprookje. Het ressort is uit 2008, prachtig aangelegd met waterpartijen, fraaie villa's in een of twee woonlagen, met een badkamer, waar de douche in de open lucht staat. Een royale slaapkamer met balkon is ons onderkomen voor drie nachten. Het zwembad ligt vlak aan het strand en heeft de voor mij juiste diepte: ik kan overal staan! We genieten de hele middag van de rust en zwemmen regelmatig een baantje, lezen onze boeken en drinken op z'n tijd een drankje. Dit lijkt een beloning voor de inspanningen die we er overigens wel voor over hebben gehad.Een deel van het jonge personeel spreekt een beetje Nederlands en oefent dat ook graag in hun gesprekjes met ons. 'Het schone streven' een Nederlandse organisatie, geeft kinderen uit de armste klassen de gelegenheid om naar school te gaan en daar een opleiding te krijgen van een half jaar, gevolgd door een stage bij een hotel, ook een half jaar lang. Zo worden ze in staat gesteld een eigen inkomen te verdienen. Wat ons betreft is dit een prima streven, net als het programma van Nieuw Zeeland, waarmee we al eerder kennis maakten. De ontvangst in het Nederlands bij de receptie van het hotel door een van deze jongens geeft je het gevoel welkom te zijn. Na het diner nog even lekker op het balkon zitten en dan naar bed, voor het eerst zonder de wekker te zetten. Het was opnieuw een heerlijke dag.