Een zonsopgang en een vulkaan

Dag15, dinsdag 4 oktober 2011
Als jullie denken dat we het record vroeg opstaan wel hebben gehad, dan hebben jullie het mis. Vandaag gaan we namelijk een zonsopgang meemaken en dan moet de wekker om 3.15 staan om rond 4 uur in de jeep te kunnen zitten. Ditmaal is het een gesloten jeep, omdat het anders waarschijnlijk te koud is. Het is aardedonker als we na een korte rit aan de beklimming van een heuvel beginnen. Het dorp ligt op ruim 2200 meter, het uitzichtpunt op 2700 meter, 200 meter geklommen met de jeep, dus 300 meter klimmen en dat liefst voor half vijf, want dan komt het eerste licht aan de horizon. We worden overstelpt met aanbiedingen om de heuvel per paard te beklimmen, maar we hebben besloten om ook dit op eigen kracht te volbrengen. We zijn uiteindelijk nog jong ;>) en we zien dit als het volbrengen van een prestatie. Onderweg bekijken we een sterrenhemel zoals we die nog nooit gezien hebben. Er is duidelijk geen lichtvervuiling dus het aantal sterren overstijgt het ons bekende aantal. De inspanning is de moeite waard. Op een plateau waarop heel veel jongelui zijn samengestroomd genieten we van een prachtige zonsopkomst. Uitzicht op de Bromo leert, waarom we niet op de kraterrand naar de zonsopkomst kijken. De krater is nog lang niet beschenen door de zon als wij die al lang hebben zien opkomen. Het schimmige beeld van laaghangende bewolking boven de zandvlakte is indrukwekkend. Intussen stijgt de zon aan de oostelijke hemel en langzaam worden ook de Bromo en de naastgelegen berg in het zonnetje gezet. De Semeru-vulkaan op de achtergrond is dan al lang in beeld. Daar stijgt zo nu en dan een wolkje bovenuit als teken van vulkanische activiteit. Rond halfzes houden we het voor gezien en beginnen we aan de afdaling naar onze jeep, die ons nu naar de voet van de Bromo zal brengen. Na een rit van een half uur komen we aan op de plaats in de zandzee, waarvandaan we te voet of te paard naar de voet van de Bromo moeten gaan. Vastbesloten als we zijn kiezen we weer voor de benenwagen, aanlokkelijke aanbiedingen ten spijt. Door de dauw is het zand nog nat en kunnen we zonder stof/zandwolken de vlakte over. Aan de voet begint voor de verandering een stijl stuk zandpad. Tientallen medereizigers zien het niet als uitdaging om te klimmen en laten zich ook hier te paard naar boven brengen. Op enig punt moeten ze echter ook zelf wat presteren, omdat er daar een trap begint en daar kunnen en mogen paarden niet op. Een trap, denken we, dat zal een makkie zijn. De trap ligt echter vol met zand en lava-as, waardoor je nauwelijks de treden kunt herkennen. Een erge hoge slecht begaanbare trap is niet alleen voor ons op opgaaf. Veel bezoekers lopen te hijgen en te steunen voordat ze boven zijn. Ook deze inspanning is echt de moeite waard. Op de rand aangekomen kijk je in de diepte van een van meest actieve vulkanen ter wereld. Diep onderin de krater stijgt zo af en toe een wolkje op, maar meestal is dat al verwaaid voordat de rand is bereikt. Het is een intrigerend schouwspel. Als je je omdraait kijk je over de zandzee met daarin een Hindoe-klooster en op de bergrand het dorp waar ons hotel ligt. De kraterrand is niet beveiligd en het is eigenlijk onverantwoord om daar mensen te laten lopen. Een Nederlands meisje zei: "dit zou in Nederland niet kunnen". Mijn antwoord dat dit klopt omdat we niet zo'n berg hebben benaderde haar bedoeling maar ten dele. Afdalen kan ook lastig zijn, zeker als je met dertig man achter elkaar op deze trap naar beneden moet.
Het is intussen half acht als we bij Lava Vieuw hotel aankomen voor douche en ontbijt.
De chauffeur is opmerkelijk behulpzaam.
De rit gaat via de noordoostkust van Java naar het plaatsje Randu Agung, waar een prachtig resort ons wacht. Bij aankomst regent het behoorlijk. We zijn al gewaarschuwd voor het laatste stukje van de weg. Een terechte waarschuwing, want de weg is de laatste 3,5 km zo slecht, dat we er ruim twintig minuten over doen om Ijen Resort en Spa te bereiken. Het reisbureau heeft niets te veel gezegd. Het is in alle opzichten een plaatje, zowel de omgeving als het hotel zelf.