Via zandkastelen naar de hoofdstad

Dag 5, dinsdag 3 september 2013

Jammer genoeg is er voor Hanni niet weer zo'n charmeur voorhanden, de troost voor opnieuw een keihard bed (15 cm brede planken als lattenbodem) moet op een andere manier worden geregeld. Overigens is de RSCN welke ik gisteren al noemde, niet alleen een organisatie die deze onderkomens beheert, de RSCN (Royal Society for the Conservation of Nature) beheert ook de natuurreservaten in Jordanië. Het is beslist de moeite waard om eens te google-en om te zien waar ze voor staan. Het is dus niet zo vreemd dat de onderkomens meer op de ouderwetse natuurvrienden tehuizen lijkt dan op een behoorlijk hotel.
De chauffeur is zoals gewoonlijk al voor de afgesproken tijd terug uit Amman, zodat we om 9 uur kunnen vertrekken. Het eerste kasteel dat we bezoeken is het Azraq-kasteel, een geheel uit zwart basalt opgetrokken bouwwerk, dat zijn oorsprong vindt in de jaren 193-211 als onderdeel van een oostelijke verdedigingslinie. Tijdens het Byzantijnse Rijk bleef het fort dienst doen. Na de volgende gebruikers, de Omajjaden raakte het fort in verval om in de Romeinse tijd weer te worden opgebouwd. In de winter van 1917-1918 was hier het hoofdkwartier van T.E. Lawrence, ofwel 'Lawrence of Arabia'.
Verder op weg richting Amman, waar we tegen lunchtijd worden verwacht.
Amra Castle is het volgende doel op de weg daarheen. Het staat in de Wadi Butm, een bedding die bijna het hele jaar droog staat (Wadi is het Arabische woord voor Vallei). In het gebouw zijn levendige fresco's aangebracht die in de huidige tijd als onbehoorlijk worden getypeerd door Moslims. Er zijn namelijk voorstellingen van (bijna) naakte vrouwen op muren en plafonds aangebracht. Een van de aanwezige 'suppoosten' vindt dat maar niks, tenminste dat is wat hij zegt. De fresco's zijn aan restauratie toe en dat gebeurt dan ook. De moeite waard om dit bouwwerk te bekijken.
Het derde en laatste kasteel voor vandaag is het Marana Castle. Dit is van alle Omajjadische kastelen het best in tact gebleven en lijkt een militaire bestemming te hebben gehad. Een robuust vierkant gebouw met zeven ronde torens en een toegangspoort in dezelfde stijl, namelijk met afgeronde hoeken. Onder het kasteel ligt een cisterne, een ondergrond water- opslagreservoir, waarvan we er al veel gezien hebben. De in twee verdiepingen verdeelde ruimte heeft vele kamers rondom een grote binnenplaats.

Omdat we zoals gewoonlijk weer alle kastelen uitgebreid hebben bekeken, kennelijk meer uitgebreid dan andere toeristen dat doen, arriveren we pas om 14.00 uur in Amman, waar een heerlijke lunch ons wacht in het, naar we begrepen hebben, beste restaurant van Amman. Het is inderdaad een bijzondere belevenis, omdat er op de binnenplaats grote bedoeinententen staan waarin wordt gegeten. Rond drie uur komt de gids voor vanmiddag zijn opwachting maken. Hassan is een keurige, aardige man (een tikkie arrogant) die enorm veel weet (vandaar zijn houding) en al zijn hele leven werkzaam is geweest als gids. We gaan per auto naar het centrum van de stad en beginnen op de Citadel, vanwaar we een schitterend uitzicht hebben over de stad. We bezoeken (de ruïnes van) de Tempel van Heracles, het Paleis van de Omajjaden en de Byzantijnse kapel, maar ook wandelen we door het Archeologisch museum. Het Romeins Theater in de benedenstad en nog een paar andere interessante gebouwen kunnen we wegens tijdgebrek niet bezoeken want om 19.00 uur worden we verwacht voor een kookles in de Jordaanse keuken.
Bij aankomst blijkt dat we daar om 18.00 uur al verwacht werden, foutje van de touroperator ter plekke.
Een vriendelijke jonge vrouw, Lilly, vertelt ons over de te maken gerechten, waarvoor zij al de nodige voorbereidingen heeft verzorgd. We maken een smakelijk driegangen menu (recepten worden ons per e-mail toegestuurd) en eten dat maar gedeeltelijk op omdat we vrij laat hebben geluncht. We hoeven ons geen zorgen te maken over het resterende voedsel, want dat wordt verstrekt aan arme mensen in de omgeving. We krijgen zo langzamerhand wel de indruk dat we zeer ecologisch bezig zijn ;-).
We komen om tien uur aan in het hotel en spreken af dat de chauffeur ons morgen om negen uur ophaalt.