Terug naar Petra
Blijf op de hoogte en volg Hanni en Jan
10 September 2013 | Jordanië, Al Yamānīyah
We hebben besloten om vandaag maar een halve dag naar Petra te gaan. Als we alles zouden willen zien dan hebben we wel een week nodig. We hebben het idee dat we met anderhalve dag in ieder geval een redelijk beeld zullen hebben van deze prachtige stad.
Er is nog een hoge klim in Petra, namelijk die naar Al Madhbah ofwel de hoge offerplaats. Deze klim is ongeveer 600 treden omhoog op een vergelijkbare manier als gisteren naar het klooster. Dat is de reden dat we Magmuth, de ezeldrijver, hebben gevraagd ons om negen uur op te wachten onderaan de trap vlak bij de uitgang van de Outer Siq.
Omdat je je toch verkijkt op de looptijd komen we om 9.15 aan. We worden weer op de (muil)ezel geholpen en beginnen de klim. Deze keer is er meer ruimte en meer afgrond te zien tijdens de klim, dit tot ongenoegen van Hanni, die wat last heeft van de hoogte. De muilezel, die achteraan loopt heeft de vervelende gewoonte om bij het begin van een nieuw stuk trap een sprintje te trekken alsof hij een wedstrijd wil winnen. De ezel van Hanni krijgt een schop tegen de schenen van Magmuth als hij stil staat op een plaats waar dat niet gewenst is. De trappen zijn soms zo smal dat Hanni bang is voor een misstap van de ezel. Dat gebeurt natuurlijk niet, maar toch.
Boven gekomen moeten we nog een stukje klauteren, soms op handen en voeten, om bij de offerplaats te komen. Een bedoeienenvrouwtje probeert ons met haar fluitspel te betoveren en tot aankoop van souvenirs te verleiden. Tevergeefs. Na weer op handen en voeten te zijn afgedaald gaan we de terugweg op via de Wadi Farasa. Na enkele trappen te zijn afgedaald geven we te kennen dat we op dit soort steile trappen liever lopen. Dat komt goed uit volgens de begeleider, want de trappen die hierna komen zijn nog smaller en steiler en erg moeilijk voor de ezels. Zo lopen we van het ene mooie naar het andere schitterende punt, onderweg genietend van de prachtige kleuren in het gesteente naast ons. Het eerste monument dat we tegenkomen is de Leeuwenfontein. Het lijf van de leeuw is er nog, zijn kop is jammer genoeg niet meer in de oorspronkelijke staat. Het kanaal waardoor het water naar de kop werd geleid is duidelijk zichtbaar. Na een volgende steile afdaling komen we bij het complex van de tuintempel, waar Magmuth een foto van ons maakt. Vanaf dit punt werd het stadscentrum van Petra door middel van een distributiestelsel van cisternen, kanaaltjes en keramische pijpen van water voorzien. Het volgende complex is de tombe van de Romeinse soldaat. Een grote ruimte met een gevel met daarin de standbeelden van 3 soldaten. Daar tegenover is een triclinium in de vorm van een grot met een giga afmeting. Een triclinium is een eetzaal met banken aan drie zijden. We hijsen ons weer op de ezels. Na de tombe met de gebroken timpaan voert het pad terug naar het centrum. Bij de koningsgraven nemen we afscheid van Magmuth. Hij en wij hebben een goede morgen gehad ;-).
We gaan een herbouwde Nabateese trap op die uitkomt bij het urnengraf, volgens zeggen de mooiste van de tien koningsgraven waarin vermoedelijk Nabateese koningen werden bijgezet.
Tijdens de klim zien we de onderaardse gewelven en uiteindelijk de ruimte die als tombe heeft gediend. Na een paar foto's dalen we af. We zijn om 13 uur bij een restaurantje waar we lunchen. Om twee uur worden we opgehaald en gaan we naar het hotel om alvast de koffers weer te pakken voor de volgende dag. We moeten een 'noodkoffertje' maken voor de woestijn, de koffers blijven daar in de auto, omdat we met de eigen auto niet in het kamp kunnen komen. Daarvoor is een 4WD nodig. Daarna gaat Hanni naar het zwembad en ik nestel me op het terras van het restaurant om verslagen te typen. Om vijf uur komt Ammar ons weer halen. We gaan naar een Internetcafe om de verslagen van dag 2 en 3 rechtstreeks op internet te zetten. De problemen met de app zijn alleen maar erger geworden en er komt duidelijk geen oplossing. Nadat deze zaken zijn opgelost dineren we in Petra en gaan weer bijtijds naar bed. Morgen uitslapen, want we gaan pas om half twaalf richting Wadi Rum.
-
11 September 2013 - 23:19
Heidy & Wim:
Jeetje, mensen, wat een belevenis zal deze reis zijn! En ik vraag me steeds af waar Jan de tijd vandaan haalt om zulke prachtige verslagen te schrijven met zo'n druk programma.... Ik begrijp uit het laatste verslag dat hij dat bijvoorbeeld op een terras doet. Chapeau voor jullie allebei!!! Liefs van ons! -
12 September 2013 - 11:07
Lia Rook:
hierbij weer hetzelfde commentaar als bij het vorig verslag. Prachtig verhaal met dito prachtige foto's. Alleen kreeg ik de kriebels in dit verhaal van die steile trappen, aangezien ik niet een beetje hoogtevrees heb, maar een giga-hoogtevrees. Ik begin al te gillen als ik op een lucifersdoosje sta. De leukste foto is jullie beiden op die ezels. Ik neem aan dat die thuis in een lijstje gaat. Nog veel plezier, X -
12 September 2013 - 20:54
Di:
Hoera! Daar zaten we op te wachten: Hanni en Jan op de ezel! Ik vind jullie ontzettend ondernemend. Bewondering alom. Big smiley... -
12 September 2013 - 23:11
Mirjam:
Die foto met jullie op de ezels wil ik hebben! in een lijstje voor Aron! ;)
Ik las een nieuw en onbekend woord..... uitslapen.
X!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley